Hiç görmediği bir şehre ait hisseder kelebek kendini; yalnızlığını en derin yaşadığı şehri geride bırakıp, ne bulacağını bilmeden uğradığı bir sokağın ortasında, hiç görmediği bir adamla, hiç tatmadığı duyguları yaşarken. Yıllardır oradaymış da sanki, hiç yaşamamış dillere destan şehrin, dillere destan rezilliklerini. Güzel mi bu? Güzel demeye çok uzak, yalnızca yaşanası...
Yaşamak güzel şey doğrusu, hala hissedebiliyorsan uçarken kanatlarında rüzgarı ve biliyorsan kanatlarındaki rengin yalnızca kahverengi olmadığını...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder