Sahte bir dünyanın askerleriydik biz. Gölgelerin arkasında varolduğunu zannettiğimiz, olanca karanlığı aşkın kör ettiği gözlerimizin oyunu zannettik. Bütün çabamız hiçliğe açılan kapıları kollamak oldu yıllar boyunca; oysa ki biz de bilmiyorduk o kapıların ardında hiç bir şey olmadığını.
Düştü işte uğruna savaştığımız kaleler, yıkıntıların arasında seni aradım. Çürümüş aşkların kokusu meğer ne kadar mide bulandırıcıymış... Bir daha hiç koku alamayacakmışım gibi sızlıyor burnum hala. Ama herkes bilir, temiz havaya çıktığımda o kokuyu bile hatırlamayacağım..
Huzurluyum, koca bir hiç de olsa kanımın son damlasına kadar savaştım. Bir an bile uyumadım nöbetlerimde. Asla benim hatam olmadı kaybediş. Şimdi eskiden senin de söylediğin gibi "hassiktir git!"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder