Bir kelebeğin kanatlarıyla uçuyorum gökyüzünde. Dinleniyorum böylelikle, yürümekten daha fazla çaba sarfetsem de...
9 Şubat 2012 Perşembe
Özledim Diyebilmek
İsterdim ben de, "özledim" diyebilmeyi. İsterdim ki, özlemimden kavrulan bedenim sele kapılmışçasına kapında alsın soluğu. Ve yaralarım öyle çok kanasın ki evine kadar ulaşsın paslı kokusu. Ama olmuyor, bana göre değil özlemleri öyle yalaka cümlelerde yaşamak. Bana göre değil hasretten kavrulmak. Öyle çok ve öyle erken öğrendim ki özlemlerimi sessiz derinden hissetmeyi, üzerime kovalarca buz dökülmüş gibi hissizim artık. Kanım öylesine donmuş ki, akmıyor en derin yaralarımdan bile. Acısıysa üzerine tuz dökülmüş bir salyangozun erişiyle dahi betimlenemez. Kansız, içindeki her şeyi sömürerek ve ölümcül...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder