Keşke

 Gideceksin biliyorum, gitmelisin de.. Hayallerini doldurup cebine, karışmadan daha fazla köklerime gitmelisin. Keşkelerini sakın unutma giderken. Hepsini özenle doldurdum çantana, beni her özlediğinde bir tanesini çıkar bak. Çünkü biliyorum çok özleyeceksin ve her özlemine denk düşecek keşkem var sana dair. Senden, benden, bizden keşkeler., hatta belki en çok benden ama bende de senden.. Evet çok keşkeli bir zaman diliminden yazıyorum sana, keşke dememek uğruna harcadığım milyonlarca keşke. Olsun ben yine keşke dememek için en büyük keşkemin içine düşsem de sen iyi ki geldin gecelerime..

Karanlık

 Çocuktum uyudum, gençtim koştum; yoruldum büyüdüm koca kadın oldum. Yollar, yıllar gördüm. Ne çok çiçek büyüttüm, köprülerde ne sular yürüttüm. Rüyalar gördüm hep aynı gerçeğe uyanan, uyanmadım uykumdan. Gerçeklerle hiç bir alakası olmayan gölgelere inandım, biliyorum oradaydın. Yağmurlar yağdırdım güneşli günlere gökkuşağımı gör diye, gördün de gözlerinle bakmadın yüreğime. Şimdi ben yazıyorum yine bakmayacağını bile bile… 

Hesap

 Ölünce biter sanmıştım, bitmezmiş meğer günahlar. Neler doldurup geldiysen cebine sonsuza dek yaşarmış seninle her dirilişinde yürümek için üstüne. Gelin yine, tanıklık edin son mucizeme. Korkmuyorum, korkularımdan utanmıyorum bunu bilin sadece. Bu kez izin vermiyorum beni ele geçirmenize. Hesaplar kapandı, yolcular yollandı geçmiş oldu geleceğimize.. 

Siyah

Siyahın en beyazına gülümserim bazen, bazen böyle en beyaza bağlarım karalarımı. Derinlerimde kopan fırtınalara yastık basar boğarım dirilip beni boğmasın diye çoğu zaman. Kimi zaman da gelip kıyılarımda gezinmesine izin veririm buhranlarımın artık bana dokunamayacağını bir kez daha anlasın diye. Artık sadece bir kulak yanması, uyursam kabusu, savaşım sonsuz karanlığım... Aydınlık artık tüm dehlizlerim, ben çok değiştim. 

Hakem Kararı

Yalnızlığımdan kaçıp, yalnız kalmak için kaçtığımız yerlere gidiyorum bazen. Denizi seyrediyorum önce, sonra yağmuru dinliyorum ve fesleğenleri kokluyorum. Yok çaresi, yok umut, yok yarın biliyorum; “hiç olmayacağını bilmek hakem kararı gibi bir şey”. İtiraz etsen kırmızı karta dönecek. Oyunda kalmak için sessizce maçın bitmesini bekliyorum.. 

Son An

Vakit daraldıkça hüznün rengi çöktü kanatlarıma. Özlemek için var olmuş, özledikçe biz olmuştuk aslında. Önce sessizliğini, sessizliğin içindeki nefesini, nefeslerinin arasından yağmuru dinledim geceleri. Anlamsız hikayeler anlatırken sen, satır aralarından süzüp içtim özlemlerini. 

Vakit daraldıkça hüznün rengi çöktü bakışlarına. Özlemlerden öncesi varmış, kavuşacağımız günü beklemişiz aslında. Önce teslimiyetimi, onca engeli aşıp yine de yenilişimi, binlerce renge boyanmış  kanatlarımın bana bile yetemeyişini anlattım durdum geceleri. Sonsuz masallar yazarken ben, kanatlarımdan süzüp anlattım özlemlerimi.