....

Özgürlük istedik hep, savaştık başkalarından daha fazla olsun diye kendi özgürlüğümüz. "Gecenin bir vakti istediğim kadar bağırabilirim" dedi biri; "Öyleyse ben de senin uyuduğun yeri ıslatabilirim sabahları. Bu da benim özgürlüğüm" diye cevapladı diğeri.

Tanımadığımızdan belki, bilemedik hiç neydi özgürlük. Neydi bunca türküye, şarkıya yerleşen; dilimizden düşmeyen özgürlük.

Mutluluk gibiydi çoğu tanımı, anlamı yoktu. Bazen var, çoğu zaman yoktu. 



"Özgürlük sadece bir özlemdir."  Demiş kelebek, kavuşunca anlamını yitiren kelimedir...