Gidişime bir gülüş; geldiğime gülemeyen dudaklardan. Arkası hiç bir zaman yazılamayan bir "Arkası Yarın" gibi. Her bölümünde "Devam Edecek" denilen dizilerin çekilmeyen bir sonraki bölümü gibi...
Bir sabah uyandığında, olmayacağım ben; belki o sabah sen çoktan gitmiş olacaksın. Ben gitmeye karar verdiğimde sen ölmüş olacaksın; sen öldüğünde ben gitmiş olacağım. Sonumuz geldiğinde vedamız olamayacak bizim. Sessizce bir gidiş belki, mendil sallanmayan gemiler gibi. Belki de utancından dili tutulan genç kızlar gibi sadece başımı sallayacağım kabullenip, sense soğuksuz şehirlerin yağmurlarında kaybedeceksin sesimi.
Sevişmelerimiz gibi ayrılığımız da sessizce olacak. Bir gece aniden, ben uyurken sen...
Ayrılığımız da sevmelerimiz gibi neşeli olacak, bir perde kapanırken sen...
Biz gibi olacak ayrılığımız, sıradışı bir sıradanlığın tam ortasında...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder