1 Ocak 2013 Salı

...

Kurallarını kavrayamadığım bir kumar oyunu gibi hayat. Kazanacağımdan emin olduğum zamanlarda daima kural ihlali diye alındı elimden değerlerim. Ve ne zaman vazgeçsem kazanmaktan oyundaki en büyük kart elimdeydi.

Gitmek üzere almıştım biletimi tek yönlü. Bavulum  hazır, kararlar verilmişti yolculuğuma. İmzamı bile atmıştım dönüşsüz yolların altına. Ama öyle bir anda döndüm ki yolumdan, yollar bile şaşırdı...

Hani zamanla dökülür ya duyguları insanın. En çok güven, sonra sevgi, belki mutluluk, anlayış çıldırış belki... Toplamak, toparlanmak zordur. Çok zor... 

Ama adı ya zor, imkansız değil. Zor ya adı, çaba sarf etmek gerek sadece uçmaktan kolay tabii... 

Korkmuyorum artık ve hiç bir yere gitmiyorum. Buradayım ben ve bu gün dolunay...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder