Seni istemedim sen gittiğinden beri. Ne dönmeni bekledim, ne de gelmeyi denedim. Yalnızca son bir şiir okumayı istedim beraber. Dizeleri bir sen oku, bir ben.. Bir yudum şarap, bir yudum sen. Bir sesime karışan sesin, bir asla anlam veremediğim gidişin. Sahi niye gittin?
Hani olur ya bazen, bildiğin en uzak şehre kaçasın gelir koşarcasına. Sahip olduğun her korku gelir dikilir yatağının baş ucuna. Her gece aynı sancıların nöbetini tutuyorum. Sabah olana dek koşmaya başlamamak için kelepçeler takıyorum bileklerime. Kanıyor bileklerim zaman zaman, öfke nöbetlerine dönüşüyorum. Öfke oluyorum tepeden tırnağa. Yine de her gece yine aynı sancılar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder