Ve Bavul En Sonunda

Bunca çığlığın içinden en içimden geleni dinledim bugün. En sessizini üstelik.. Bir kadın daha öldürüldü, bir bavula konulup kurtulmaya çalıştılar bedeninden. İçim acıdı, en ücra köşelerine kadar kırıldı kalbim. Ama ne diyecek bir şeyim vardı, ne de elimden gelen. Sustum, yuttum, vazgeçtim. 

Sızlayan yaralarımın bir insana değil tüm insanlığa ait olduğu fark ettim en sonunda. Bu kadar korkunç olmayı nasıl başarabildiniz bana ait bile olmayan uzuvlarımı bu kadar acıtırken? Ben bu korkunç dünyanın bir parçası değilim bir çokları gibi. Bunu ben seçmedim, pek tabii. Peki ben buraya nerden geldim? Ve NEDEN? 

Burası Perintos, küçücük bir sahil kasabasında rock bar olma hayali ile çıkılan yolda muhtemelen hayatta kalma çabalarıyla ayakta kalabilmek için Demet Akalın çalan harika bir yer. Sizin iğrenç dünyanızdan çok daha temiz.. En azından benim için, şimdilik.. 

Anlatmalı, anlaşmalı

Öyle anlarım oldu ki; anlattım, yazdım, çizdim, söyledim, sövdüm... Yağan yağmur bile şekil değiştirmiş ben değişmişim çok mu? 

Aydınlık Gece

Susmuşluğun şarabından içtim yine, kanatlarım koparcasına kendimi anlatmak kaygısı. Neden peki? Çünkü bilmiyorum adını mutluluğun. Bilmiyorum nerede arayacağımı. Bildiğim tek bir şey var bulamayacağım... E napalım bırakalım mı? Bırakamam, siz gece uykusunu överken, karanlığın içinde aydınlanan gökyüzünün, Ateş Böceklerinin ve hatta cırcır böceklerinin belki sivrisineklerin bile anlamını kavrayamadıysanız bu benim uhdemde değil...

Adsız Özlem

 Eve gelip, geçmişinle karşılaşınca özleme benzer bir his geliyor insana. Yeniden yaşamak değil niyetim, istesem de yapamıyorum zaten öksürük yapıyor. Çünkü murat yılmaz yıldırım da demiş ya "geriye dönemem, ölümden beterdir yenilgiler" Touch severiz, Marlboro olsun...

https://youtu.be/Vqhs7nzJqlA?si=bLgYZM6QBnnGMhzt

1001.

 Hadi gel yeniden deneyelim. Söylenenler hiç söylenmemiş gibi, yaşananlar hiç yaşanmamış gibi yeniden uyanalım bu sabah. Hayatına giren 1000 kişinin 1000 tanesi de yalan söylemiş olsun. Bu gün 1001. İçin yeniden uyanalım. Şartlar ne olursa olsun buradayım ve varım. Mutluyum, çünkü seviyorum en çok beni en çok kendimi. Yalanlara teşekkür ederim, bana çok güzel hissettirdiler ve gittiler. Hadi kalk cama çık yüksek sesle oku bu yazdıklarımı. "Varsam, hala nefes alıyorsam ve buradaysam; Mecbur olduğum için değil sadece yapmak istediğim için, yapmak istediğim şekilde yapıyorsam 

ne mutlu bana ve beni özgür kılan her şeye."

Us

 İnsanlık var olduğundan beri anlaşılmak istedi. Sanat oldu, sanatçı oldu, bilim, felsefe, tarih, tekerrür bok püsür. Çünkü anlaşılmak istedi, anlatmak istedi. Kimisi fazla zeki, anladı kimisini ama lisanı kendini anlatmaya yetmedi. 

Aslında her zaman aynı gemideyiz, aynı yere gidiyoruz ve aynı yere varacağız. Kimimiz memnun olacak o limandan çıkısındakiyle limandaki eş değer olunca, kimimiz şikayetçi. Ve en nihayetinde hiçbirimiz anlaşılamayacağız...

Boş yapıyorsun Hacı

 Evet, ben bu akşam yani sabah tabi ama henüz uyumadığım için bana akşam:) boş yapasım var ve boş yapmak için bile kimseye ihtiyacım yok:) kendime söz olsun bu gönderiyi kaldırmayacağım. Evet, bloğumun kurallarına, temasına uygun değil. bu da benim bloğumdaki "another brick" olsun. Kime ne? Burası benim, düşünceler, fikirler benim. Ve daha önce de dediğim gibi fikrim benim sahibim değil. Ben fikrimin sahibiyim. İstersem değişir, istersem değiştiririm. He şimdi günün özlü sözüne gelelim. Taşı sıksam suyunu, hayatı sıksam tadını çıkarırım. Bir atasözü der ki "yaşıyoruz bu hayatı:))"